Cut, sewed, quilted.... klaar!

Zoals in mijn laatste post al aangehaald, heb ik de afgelopen weken verbracht aan mijn naaimachine. Volop naaiend aan de top voor de quilt voor mijn tante.
Het nieuws heeft mij ingehaald naar nu blijkt. Mijn tante heeft niet alleen borstkanker maar ook uitzaaiingen die niet meer te verhelpen zijn, in kort gezegt is het uiteindelijk over en sluiten.
Om mijn verdriet te channelen ben ik nog harder met de quilt bezig geweest en het resultaat is verbluffend.
De van oorsprong een "wordt snel beter" quilt is veranderd in een "1 korintiërs 13" quilt:

 Ons resten geloof, hoop en liefde, deze 3,
maar de grootste daarvan is liefde

Gisteren heb ik de quilt meegenomen de weide in en gefotografeerd, komende vrijdag zal ze van eigenaar verwisselen....

Op naar het volgende project.... x

"word snel beter" quilt

Mijn leven is een rolercoaster op het moment...

De afgelopen dagen heb ik mij bezig gehouden met het maken van een quilttop voor mijn favoriete tante aan vaders kant van de familie.
Ik heb mij laten leiden door mijn gevoel en heb eindelijk de quilttop klaar, de achterkant is ook in huis net als de tussenvulling.... ik hoop hem deze komende week klaar te kunnen maken en op te sturen.

Mijn leven staat stil, ik weet niet waar met mij zelf heen... dus zet ik de naaimachine op tafel en naai me een slag in de ronde... ik wil niet nadenken.... ik wil niet...

X

rare dag met niet zo goed nieuws...

Gisteren zou een geweldige dag worden, we gingen naar Olst om het quiltframe voor de naaimachiene op te gaan halen...en ik had er dan ook echt zin in.
De hele ochtend had ik een grote smile op mijn snuit wetend dat ik dan binnenkort een heus eigen frame voor mijn [ber]Nina zou hebben... tot de telefoon ging

Op het display zag ik de naam van een van mijn favorite ooms staan en omdat tanti al een tijdje aan het sukkelen is was dat natuurlijk geen goed voorteken. En hoe ik gelijk kreeg!
Afgelopen week hadden ze onderzoeken gehad in het ziekenhuis en naar het blijkt heeft mijn tanti borstkanker.Het eerste wat dan in mijn gedachten opkomt is NEEEEEEE ik wil haar niet kwijt.
Die stomme ziekte heeft al zoveel mensen van mij afgenomen! En dan komt bij mij de quilter boven en begin ik te denken over patroontjes van makkelijk te maken quilts en welke kleuren ik dan moet gebruiken....

Want om mijn gedachten en gevoel te kunnen channelen heb ik mijn Nina nodig, om de top in elkaar te zetten die zich in mijn gedachten heeft gevormd. Deze quilt zal al mijn liefde, al mijn hoop en al mijn gebeden vasthouden en telkens weer over haar uitschudden als ze zich erin verknuffeld en probeert wam te blijven....

Dus alles is naar de achtergrond verschoven...en die quilt?
Die quilt moet af en wel zo snel als mogelijk!

x